Rezonans.
Bezdźwiękowa kompozycja choreograficzna rozedrgania na minimum 4,
maksimum 12 osób.
Wsłuchanie
się w szum, a potem nastanie pełnej ciszy. Ciała-bryły poruszał
lekki wiatr, nie było momentu zatrzymania. Szumiące
ciała uchwycone w środku jakiegoś tańca. Coś się wydarza, choć
mało się zmienia. 
Rezonans
to ledwo dostrzegalny mikroruch całego ciała pomiędzy ciszą a
szeptem. Kojący, nie nerwowy, kolisty, o minimalnej amplitudzie. To
nie jest martwa pozycja, to jest trans. Biel podróży w szum.
Wchodzi pierwsza osoba, rozpoczyna Rezonans. Po 1 minucie wchodzi druga i trzecia osoba; kontynuują Rezonans. Po kolejnej 1 minucie dochodzi reszta wykonawców – dołączają się do Rezonansu. Mijają następne 2 minuty.
Rozpoczyna
się Pierwszy Taniec, trwa 3-5 sekund. Taniec to bezdźwięczny szept
lub hałas w ciele. Potem tancerze znów zatrzymują się
w rozszumieniu. 5 minut Rezonansu.
Uszy
twoich myśli.
Drugi
Taniec, 3-8 sekund. Powrót do Rezonansu na nie mniej niż 1 minutę.
Ciało zatrzymuje się uchwycone w emocji, wrażeniu. Myśl podąża
za tańcem, gdy ciało szumi.
Balans pomiędzy Rezonansem a Tańcem musi być zachowany w taki sposób, że doświadczamy szumu, a nie oczekiwania na zmianę.
(...)
Oto fragmenty z opracowanej partytury choreograficznej Whisper in my Eye/Szept w moim oku. Projekt zrealizowałam w ramach Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego 2016. Dziękuję.
Wspólnie z Kasią Firlej kończymy projekt graficzny partytury, który zostanie pokazany w trakcie Polskiej Platformy Tańca w Bytomiu (2 kwietnia Open Platform) Zapraszamy.
